Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Achnatherum calamagrostis & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Rino

Achnatherum calamagrostis

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Raseno, Rèino, Erbo-longo, Bauco.

Noms en français : Calamagrostide argentée, Stipe Calamagrostide.

Descripcioun :
La rino (J.-L. Domenge, LMT op.cit. p. 58) es uno planto renadivo de 50 à 80 cm, que fai de gròssi mato argentado pièi daurado. I'a uno souleto flour pèr espigueto e forço péu dedins. Se destrìo di Calamagrostis qu'a uno arèsto un pau longo que sort bèn de la flour. I'agradon lis esboudèu ensouleia e li roubino de mountagno (terro negro). Ié dison la raseno à Touard (04), la rèino à la Baumo (04) e l'erbo-roujo à Meaio (04) (J.-L. Domenge, EbV, op.cit.).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Achnatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre

Liò : Esboudèu - Pendis roucaious - Roubino de mountagno
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Achnatherum calamagrostis (L.) P.Beauv.,1812 (= Calamagrostis argentea D.C., 1805 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Achnatherum calamagrostis & Blitum bonus-henricus

RR
ges
C
RR
ges
CCC
CCC
CCC

Coumpara Rino emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò